W
piątek, 16 kwietnia 2010 r. uczniowie naszego gimnazjum, Szkoły Podstawowej i
Zespołu Szkół Ekonomicznych obejrzeli montaż poetycko – muzyczny o charakterze
patriotycznym „Prawda i pamięć” poświęcony 70 rocznicy zbrodni katyńskiej, a
przygotowany pod kierunkiem pań Wandy Fusiarz, Bogusławy Lis i Jolanty Grelak
we współpracy z panem Andrzejem Kusiakiem wystawiony w Tarnogrodzkim Ośrodku
Kultury.
W
pierwszej części widowiska minutą ciszy uczciliśmy tych, dla których las
katyński 10 kwietnia 2010 roku stał się
kresem ziemskiej drogi – ofiary tragicznej dla Narodu Polskiego katastrofy
lotniczej: Pana Prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej Lecha Kaczyńskiego, jego
małżonkę Marię Kaczyńską, wysokich przedstawicieli władz i urzędów państwowych,
dowódców sił zbrojnych, duszpasterzy, członków Rodzin Katyńskich,
funkcjonariuszy BOR, członków załogi samolotu.
„A teraz zamknij oczy i
zobacz ludzi, do których należały te przedmioty, oni nie umarli, nadal żyją we
wspomnieniach i relacjach oraz w pamięci żywych.” – tymi słowami przywołaliśmy
wydarzenia z 1940 r. Obejrzeliśmy niecodzienne widowisko [zdjęcia], żywą lekcję historii
naszej Ojczyzny. Wzruszające sceny, dramatyczna muzyka, pełne emocji recytacje,
świadczące o głębokim przeżywaniu prezentowanych utworów, symboliczna scenografia,
gra świateł wstrząsnęły oglądającymi, niektórych poruszy łydo łez.
Z większym
zainteresowaniem uzupełniali własną wiedzę na temat Katynia, oglądając wystawę
[GALERIA]
i czytając zawarte tam informacje o faktach historycznych. Wystawa
wyeksponowana była na korytarzu gimnazjum od 15 kwietnia br., mogli ją więc
obejrzeć także rodzice uczniów podczas wywiadówki śródrocznej. 18 kwietnia
przeniesioną do Tarnogrodzkiego Ośrodka Kultury wystawę oglądali mieszkańcy
Tarnogrodu i okolic, którzy uczestniczyli w gminnych obchodach 70 rocznicy
zbrodni katyńskiej. Jednym z punktów programu uroczystości był montaż „Prawda i
pamięć” prezentowany przez uczniów naszej szkoły.
„Katyń – bo o nim mowa – jest nadal
krwawiącą raną w naszej świadomości
narodowej. Od lat przecież wiedzieliśmy,
kim byli oprawcy, ale usta nasze były zakneblowane, mówić o tym – tu, w kraju,
w Polsce, nie było można. Myśleć, pamiętać totalitaryzm jednak nie był w stanie zabronić.
Dzięki tej pamięci zbrodnia nie została wymazana.”
Przygotowały: Wanda Fusiarz i Bogusława Lis